گیلون

شعر گیلون از محمد امین لاهیجی ( م.راما )، اوجا، زندان قصر ،۱۳۵۱ نقل از وبلاگ زرد ملجه

http://www.bibalan.blogfa.com

گیلون

نیشتی دریای کنار تی دس و پای پهنا گودی کوه ور ، جنگل ور سبزه گیلون نازونعمت همه ته دوراگوده یکته عالم خوتکه یکته عالم چنگر زینه پر تی سر جور انزلی ور ته عطش وقتی گینه گینه دریای خزر تی عطشه ته خارش وقتی گینه گینه بارون با خو ناخن نم نمی تی خارشه جوش کونه ماهی سفید ، ماهی آزاد تی رو خونه جی ،تی در یا جی ز یاد ووش کونه تی سینه جی صدری برنج راستی نیشتی سر گنج راستی نیشتی سر گنج * * * نیشتی در یای کنار تی دس و پا پهنا گودی کوه ور ،جنگل ور ،سبزه گیلون ماهی جوش کنه تی دریا جی ولی ماهی گیر شندره دوده مجنه صدری ووش کونه تی سینه جی ولی گیله مرد چمپه به زحمت پچنه گوش بدی سبزه گیلون سبزه گیلون تو صدای تبره ایشتونی ؟ دست غارت خوانه تی جنگل گنجه ببره ایشتونی ؟ چره نیم خیز نیشتی ؟ ویریس از جا گیلون نیشته ایام امید هندی تی رافا گیلون او روزون میرزا اگه تی گوش جیر بوته یکته کلمای تو خو آجی و یرسای امرو دی صد ته کو چک خون دانی امرو دی جنگل سرخ امرو دی جنگل گیلون دانی * * * و یر یس از جا گیلون نیشته ایوم امید هندی تی رافا گیلون و یر یسین کارگرون و یر یسین ماهی گیرون و یر یسین ای گیله مردون و یر یسین. کنار در یا آرمیده ای ،ای گیلان ودر میان کوه و جنگل ، یله داده ای سر سبزی و وفور ازهرسو در میانت گرفته فوجی از خوتکاها فوجی از چنگرها برفراز سرت در آسمان انزلی پرواز می کنند وقتی تشنه می شوی در یای خزر تشنگی ات را فرو می نشاند ووقتی تنت می خارد باران ،با ناخن های نرمش تو را نوازش می دهد ماهی سفید ماهی آزاد از دریایت می جوشد وصدری از سینه ات به وفور می روید راستی که بر گنج نشسته ای ای گیلان راستی که بر گنج نشسته ای ای گیلان * * * کنار دریا آرمیده ای ،ای گیلان ودر جوار کوه و جنگل یله داده ای ما هی از در یایت می جوشد ،ولی ماهی گیر را نگاه کن ،چه عریان چه بی پناه است « صدری » از سینه ات به وفور می روید ،ولی گیله مرد ، « چمپا » را به زحمت پیدا می کند گوش بده گیلان سبز گوش بده گیلان آیا صدای تبر را می شنوی ؟ دست غارت می خواهد گنجینه ی جنگلت را بدزدد ، می شنوی ؟ چرا نیم خیز نشسته ای برخیز ،قیام کن باز هم ایام امید در انتظار توست آن روزها ، آن روزهای قدیم اگر میرزا در گوش تو کلمه ای گفت و تو ازخواب برخاستی امروز دیگر ، صدها کوچک خان داری امروز دیگر ، جنگل سرخ گیلان داری * * * بر خیز از جایت گیلان بر خیز ،برخیز قیام کن باز هم ایام امید در انتظار توست برخیز ید ای کارگران بر خیز ید ای ماهی گیران بر خیزید ای گیلمردان ، برخیز ید.